Υπερθυρεοειδισμός

Με τον όρο υπερθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται η κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας  παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, οι οποίες ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μπορεί να χρησιμοποιεί και να αποθηκεύει ενέργεια.

Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν :

  • Νευρικότητα και ευερεθιστότητα
  • Εφίδρωση και δυσανεξία στη ζέστη
  • Ταχυκαρδία και αίσθημα παλμών
  • Μυική αδυναμία 
  • Συχνές κενώσεις εντέρου
  • Απώλεια βάρους, παρά την αυξημένη όρεξη
  • Τρέμουλο 
  • Αισθημα κόπωσης
  • Διαταραχές ύπνου
  • Διαταραχές εμμήνου ρύσεως στις γυναίκες
  • Γυναικομαστία στους άνδρες

Σε κάποιες περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να αντιμετωπίζει πρόβλημα στην κατάποση ή πίεση στο λαιμό εξαιτίας της διόγκωσης του θυρεοειδούς ( βρογχοκήλη). Στην περίπτωση που ο υπερθυρεοειδισμός οφείλεται στη νόσο Graves, κάποιοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν εξόφθαλμο και γενικευμένη φλεγμονή στους οφθαλμικούς μύες (ενδοκρινική οφθαλμοπάθεια)

Μερικοί άνθρωποι με υπερθυρεοειδισμό δεν έχουν συμπτώματα

Ο υπερθυρεοειδισμός χωρίς θεραπεία μπορεί να προκαλέσει μια διαταραχή του καρδιακού ρυθμού που ονομάζεται κολπική μαρμαρυγή, οστεοπόρωση και, σπάνια καρδιακή ανεπάρκεια.

Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξ’εταση και τις εξετάσεις αίματος. Ο αρχικός έλεγχος ακολουθείται από πιο εξειδικευμένες εξετάσεις για την εύρεση της αιτίας.

Ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με:

  1. Φάρμακα. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία  του υπερθυρεοειδισμού χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα  τα οποία βοηθούν στη μείωση της ποσότητας της ορμόνης που παράγει ο θυρεοειδής,  ενώ στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν τα φάρμακα β-αναστολείς τα οποία συμβάλλουν στη μείωση των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού.
  2. Ραδιενεργό ιώδιο. Το ραδιενεργό ιώδιο συναντάται σε μορφή χαπιού ή υγρού και στόχος του είναι η καταστροφή του υπερδραστήριου τμήματος του θυρεοειδούς αδένα. Εάν είστε έγκυος, δεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε αυτή τη θεραπεία, γιατί μπορεί να βλάψει τον θυρεοειδή αδένα του μωρού. Η ποσότητα της χρησιμοποιούμενης ακτινοβολίας είναι μικρή και έτσι δεν προκαλεί προβλήματα σε μελλοντική εγκυμοσύνη ούτε αυξάνει τον κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών στο έμβρυο που θα δημιουργηθεί σε μια μελλοντική εγκυμοσύνη. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα άτομα που πάσχουν από τη νόσο του Graves καθώς το ραδιενεργό ιώδιο μπορεί να επιδεινώσει πιθανή ενδοκρινική οφθαλμοπάθεια , ειδικά σε όσους καπνίζουν.  Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο γιατρός σας μπορεί  να σας προτείνει άλλη θεραπεία αντί για ραδιενεργό ιώδιο ή να σας χορηγήσει κορτιζόνη πριν τη λήψη του ραδιενεργού ιώδιο για να αποτρέψει την επιδείνωση της οφθαλμοπάθειας.
  3. Χειρουργική αντιμετώπιση. Με χειρουργική επέμβαση μπορεί να αφαιρεθεί μέρος ή όλος ο θυρεοειδής αδένας. Σε γενικές γραμμές δεν συνίσταται η χειρουργική επέμβαση ως θεραπεία πρώτης γραμμής εξαιτίας του κόστους και των πιθανών επιπλοκών. Παρόλα αυτά, σε ορισμένες περιπτώσεις  η χειρουργική επέμβαση  είναι η καλύτερη επιλογή.

Μετά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο ή το χειρουργείο οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται θεραπεία υποκατάστασης με θυρεοειδικές ορμόνες για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Για γυναίκες που επιθυμούν εγκυμοσύνη

Αν βρίσκεστε σε θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα συζητήστε με τον γιατρό σας πριν προσπαθήσετε να μείνετε έγκυος. Μπορεί η αγωγή και οι δόσεις να χρειαστούν να τροποποιηθούν.

Αν έχετε θεραπευτεί με ραδιενεργό ιώδιο ή χειρουργική επέμβαση, περιμένετε τουλάχιστον 6 μήνες πριν αρχίσετε τις προσπάθειες για εγκυμοσύνη. Αυτό θα δώσει αρκετό χρόνο στο γιατρό σας να ρυθμίσει τις θυρεοειδικές σας ορμόνες.

Είναι πολύ σημαντικό να ελέγχεται τακτικά τις θυρεοειδικές σας ορμόνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι ορμόνες σας πρέπει να βρίσκονται σε σωστό επίπεδο για να αποφύγετε κινδύνους για εσάς και το μωρό σας.